Regelmatig vraag een gast aan mij; “verveel je je nooit op dit eiland, het is toch niet zo heel groot…?”
Over het antwoord hoef ik geen seconde na te denken. Ik verveel me namelijk nooit. Sterker nog, ik kom, zelfs hier, af en toe tijd te kort! Het runnen (en het gelijk bouwen) van een resort, hoe klein dan ook, heeft zoveel aspecten! En het mooie daarvan is, ik wordt van alles blij. Van het contact met de gasten, de vaak intense gesprekken, het regelen van transport, boottickets, de boekingen plannen, communicatie, het samenwerken met “mijn staf”, de administratie, vergunningen aanvragen, het bouwproces begeleiden en ook…. regelmatig de boodschappen doen!
Boodschappen doen op Karimunjawa is een beleving op zich. Ik heb zo mijn ‘vaste plekjes’ en het is nooit ‘ff snel’, want overal willen ze weten hoe het met je gaat, of je gasten hebt, even praten over het weer (‘Er is vandaag weinig/veel wind, vind je niet?’). En uiteraard wil ik van hen ook weten hoe het gaat; “Is je kindje weer beter? Heb je goede verkoopdag gehad op het strand? Is je scooter alweer gemaakt? Van die dingen…
Omdat bijna iedereen inmiddels “Ibu Margo” en Alam Kita kent, voel ik me soms net de Koningin die zwaaiend op haar scootertje afreist naar het dorpje Karimunjawa waar “het” allemaal gebeurd. Vooral als ik de enorm handige boodschappenmand achter op m’n scooter heb. Iedereen ligt dan in een deuk als ze me aan zien komen. ‘Je bent al een echte Indonesiër!’ roepen ze me na, met een big smile, in het voorbijgaan. En dat voelt dan weer als een compliment….
Maar terug naar m’n vaste stekkies; Ik begin vaak bij een klein winkeltje op de pasar bij Bunda Ami. Ik kom daar al vanaf het begin en ‘mijn meisjes’ doen daar ook graag de boodschappen. Ze heeft verse groenten en fruit die nog op een ouderwetse weegschaal met gewichten wordt gemeten en ook vaak wat Westerse producten zoals yoghurt(!) en cornflakes. En als het er niet is dan kun je het bestellen en misschien is het er dan de volgende keer wel. Of bij de oude Pak Toni en zijn vrouw, die heeft, zoals wij dat zouden noemen, een ware winkel van Sinkel. Je kunt daar werkelijk alles kopen! En als je het niet gelijk ziet liggen dan kan je er naar vragen want 9 van de 10 keer trekt hij dan ergens een kast of een lade open en heeft hij het alsnog. Of bij de enige winkel op het eiland waar bier te koop te is. Daar koop ik het bier voor Alam Kita en als ze dan onverwachts een weekje naar hun familie in Jepara zijn, is er paniek op het eiland omdat er nergens anders bier te koop is… Er blijven nog wel wat producten over die hier helemaal niet in te krijgen zijn maar gelukkig wel in Jepara of Semarang. Het nadeel is natuurlijk wel dat je gelijk ook transport erbij moet regelen, omdat er 80 kilometer water tussen zit. Maar inmiddels weet ik nu ook waar ik kattenvoer, wijn en muesli kan kopen. Nog even los van de bouwmaterialen zoals vloertegels, toiletpotten, (kwaliteit) kranen en verf in de speciale Alam Kita kleur…
Elk nadeel heeft z’n voordeel (of was het nou andersom?) want de mango’s, de cashewnoten en het passiefruit plukken we dan gewoon weer uit de tuin.
Zonnegroet,
Margo Niestadt
+31 623 989 986 (whatsapp nummer)
+62 812 106 743 83
